Pečati Kantakuzine-Katarine Branković Celjske

Hekić, Benjamin (2022) Pečati Kantakuzine-Katarine Branković Celjske. Mešovita građa (Miscellanea), 43. pp. 7-38. ISSN 0350-5650

Text MESOVITA-GRADJA432022 -- BH, članak.pdf - Published Version Available under License Creative Commons Attribution Non-commercial No Derivatives. Download (8MB)

Abstract

U ovom radu po prvi put će biti izdati svi danas poznati sačuvani pečati grofice Katarine Celjske, rođene kao Kantakuzina, mlađe kćeri srpskog despota Đurđa Brankovića, koja je postala poslednja baštinica austrijske i ugarske plemićke porodice Celjskih kao udovica grofa Ulrika II. Iako je uzimala udela u političkim zbivanjima i upravnim poslovima i pre muževe smrti 1456, najveći deo sačuvanih Kantakuzininih isprava sa pečatima dolazi upravo iz perioda nakon Ulrikove smrti, kada je samostalno gospodarila nekadašnjim ugarskim posedima Celjskih u Slavoniji tokom gotovo pet godina. Kantakuzinini pečati, svi izrađeni od voska, nosili su njen heraldički amblem, najčešće uz legendu koja se sastoji od njenog imena i titulature. Pri analazi pečata rekonstruisane su njihove legende, ustanovljena je njihova tipologija na osnovu dimenzija i prema načinu pričvršćivanja, utvrđeni su okvirni broj korišćenih tipara i okvirni datumi njihovog nastanka, kao i njihovo mesto u širim diplomatičkim obrascima Kantakuzinine dokumentarne produkcije, te je izvršeno i poređenje sa sigilografskim obrascima slavonske plemkinje, despotice Barbare Frankopan Branković, koja je bila Kantakuzinina savremenica i srodnica. Kantakuzinini pečati detaljno su analizirani i iz heraldičke perspektive, s obzirom na osobitosti njenog grba

Actions (login required)

View Item